MP 936/2020 werd gepubliceerd door de federale overheid, die bekend werd als Voorlopige maatregel Arbeid, waardoor een groot aantal ontslagen als gevolg van de pandemie van het nieuwe coronavirus wordt vermeden.
Om te voorkomen dat er ontslagen vallen, kunnen bedrijven tot 70% in de betalingen van formele werknemers snijden en de werkloosheidsverzekering vrijgeven om deze bezuiniging te dekken. Deze maatregel is optioneel voor bedrijven, maar zou volgens gegevens van het ministerie van Economische Zaken 24 miljoen werknemers moeten bereiken.
De maatregel voorkomt hoge werkloosheid
De maatregelen hebben een aan te nemen deadline, bijvoorbeeld bij arbeidstijdverkorting en ook salaris is het maximum 90 dagen en bij schorsing van het contract 60 dagen. Omdat het voorlopige maatregelen zijn, passen ze in het decreet, maar het zal 120 dagen duren voordat ze door het Congres worden goedgekeurd.
De tekst heeft als basis om de werkdag te verminderen met drie percentages, die 25%, 50% of 70% kunnen zijn, in geval van schorsing van het contract binnen een periode van 60 dagen.
Dus de arbeidsverhoudingen in de maatstaf proberen het "inkomen" en niet het "salaris" van de arbeiders te behouden. De twee belangrijkste punten zijn het verkorten van de werkdag en het opschorten van het contract van de werknemer.
Ondernemers zien het als een manier om collectieve of individuele loonafspraken te maken. De staat vecht tegen wat er met de economie zou kunnen gebeuren, als de werkloosheid toeneemt, is de maatregel om een nog ergere ineenstorting te voorkomen.
De WW komt bij de wijziging van de voorlopige maatregel, ten voordele van de werkgever, vrij in de loonsverlaging. Naast het voorkomen van ontslag, varieert de waarde van de uitkering van R$ 1.280,00 tot R$ 1.813,00.
Als het contract wordt beëindigd, betaalt de verzekering het volledige bedrag. Als de salarisverlaging 70% bereikt, is de waarde een percentage voor de werkloosheidsuitkering. Het percentage van 30% kan worden verlaagd op het netto-inkomen voor de inkomstenbelasting.
